Kinderen kleden als volwassenen en het risico van kinderhyperseksualisatie
Ga op straat lopen en zie hoe goed geklede en goed verzorgde kinderen iets zijn dat ons altijd beweegt en ons laat fixen wat ze dragen. T-shirts met duizend kleuren, broeken met tekeningen, shirts die oplichten tijdens het lopen of zelfs lawaai maken, pigtails die de zwaartekracht trotseren, enz. De kleding van de kinderen verandert echter beetje bij beetje.
Ver weg zijn de trainingspakken met te veel kleuren om ze allemaal te identificeren en zelfs om kinderen een grote verscheidenheid aan tinten en tonen te leren. Tegenwoordig is wat gestileerd is kleed kinderen aan als volwassenen. 
Als we goed kijken naar de modewinkels, zullen we zien dat in hun vensters geklede kinderen verschijnen als ze de 'trends' van mode voor volwassenen markeren. Als we kijken, zien we die hoeden en petten met stijl, schoenen zelfs met een kleine hak en zelfs decoratieve zakdoeken. In de etalage ziet het er aandoenlijk uit, maar zijn dit soort kleding geschikt voor onze kinderen?
Onze kinderen mooi maken
Op straat gaan met onze zoon is altijd een taak waarbij je door parken moet gaan, op banken moet gaan, naar beneden moet gaan, op de grond moet vallen, enz. Ons bewuste wordt geïnformeerd over wat het gaat veronderstellen, maar ons onderbewustzijn wil onze zoon praktisch als een pop kleden. Dat is het dilemma wanneer we de kledingkast naderen om kleding te kiezen.
Welke kleren doen we? Vanuit onze visie van volwassenen moet men op straat uitgaan, goed gecombineerd, goed gekamd en goed geparfumeerd. We kiezen soorten kleding afhankelijk van het soort activiteit dat we gaan uitvoeren. De hakken in de sportschool worden weggegooid en de shorts en slippers zitten in onze positie.
Als we dingen zo duidelijk hebben bij het kiezen van onze kleren, waarom zetten we ons dan niet in de schoenen van onze zoon om te weten wat we hem zouden moeten geven? We moeten de activiteiten analyseren die onze zoon langs die uitgang gaat uitvoeren en ons "in zijn schoenen" zetten.
Naar het park gaan voor een volwassene betekent gaan zitten en onze zoon begeleiden terwijl hij speelt en socialiseert, in dit geval zouden we een strakke spijkerbroek kunnen dragen. Echter, voor dezelfde uitgang naar het park, waarom zetten we geen strakke jeans op onze kinderen met degenen die zo knap zijn en stijl creëren? Het antwoord is, zodra de situatie is geanalyseerd, voor ons vrij duidelijk: "in de sportkleding van het park".
De activiteiten die onze zoon in het park zal ontwikkelen, zijn niet anders dan klimmen, kruipen, naar beneden glijden, de planten naderen, de mieren observeren en in feite de vloer schoonmaken met de kleding die je draagt. Wetende dat we een goede kledingkast moeten kiezen die bij deze behoeften past, omdat het dragen van de verkeerde kleding niet alleen stress en bezorgdheid over de kledingtoestand veroorzaakt, maar ook uw kind dwingt om bepaalde bewegingen en activiteiten uit te voeren . Als uw kind zich niet op zijn gemak voelt, zal hij niet op dezelfde manier genieten en zal het niet in dezelfde vrijheid met anderen omgaan.
Daarom moeten we de kledingkast van onze kinderen aanpassen aan de behoeften die ze zullen hebben.
Enkele nadelen van het kleden van onze kinderen als volwassenen
Afgezien van het in principe functionele aspect dat we al hebben blootgelegd, lijken er andere factoren die psychologisch van invloed kunnen zijn op uw kind: te veel zorg voor zijn fysieke verschijning, afstand nemen van zijn kindertijd en in sommige gevallen hyperseksualisatie.
Met betrekking tot het eerste gedeelte herinneren we onze zoon er voortdurend aan dat fysieke verschijning belangrijker is dan andere acties zoals: spelen of eten van een ijsje dat geniet van een zonsondergang. De volwassen vereniging van "schoonheidskosten". 
Onze zoon in zijn waardesysteem zal het belang van het genieten van de momenten om knap te zijn, investeren. Als volwassenen weten we hoe we moeten onderscheiden, maar de boodschap die hen overkomt is dit.
Aan de andere kant worden kinderen bij het kleden als volwassenen geïdentificeerd met oudere mensen. Je leeftijdsgenoten, de mensen die zich net als zij kleden, zijn 20 of 30 jaar oud. Daarom lijken de activiteiten die ze imiteren en doen alsof ze presteren op volwassenen, waarbij ze in sommige opzichten hun kindertijd vergeten en "te snel groeien".
Eindelijk als we het hebben over hyperseksualisatie, bedoelen we voor die volkomen ontoereikende kleding zoals minirokjes, halslijnen of rugzakken naar de lucht. We nemen ook make-up op als onderdeel van dit fenomeen.
Via televisie en films observeren en herkennen kinderen een soort kledingkast die verband houdt met stereotypen en mensen die zich in hun seksualiteit hebben verschanst. Door dit soort kleding in hun kledingkast te introduceren, maken ze zich zorgen en houden ze rekening met hun seksualiteit lang voordat ze klaar zijn voor hun begrip en volwassen ontwikkeling. Dit artikel is alleen voor informatieve doeleinden gepubliceerd. U kunt en mag het consult niet vervangen door een kinderarts. We adviseren u om uw vertrouwde kinderarts te raadplegen.
