Hyperactiviteit: wat is ADHD en wat zijn de symptomen

De term hyperactiviteit tegenwoordig wordt het steeds groter. Vaak wordt dit woord misbruikt of gegeneraliseerd tot actief gedrag of we beschouwen het als "actiever dan normaal".

Wat is "normaal"? Wat ooit een rusteloos kind was, is nu ineens hyperactief, we zetten de alarmen in en nemen het onmiddellijk aan een specialist. Daarna zullen we wat meer diepgaand uitleggen wat het is ADHD ( Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit).

Wat is ADHD?

Het is een neurobiologische stoornis dat is ontstaan in de kindertijd. Dit impliceert een patroon van aandachtstekort, hyperactiviteit en / of impulsiviteit. Niet alle kinderen met deze aandoening manifesteren deze symptomen met dezelfde intensiteit.

Met andere woorden, een kind met ADHD kan symptomen van concentratiegebrek hyperactiviteit vertonen, maar niet van impulsiviteit en een ander kind kan eenvoudig een van deze drie symptomen afzonderlijk melden.

Vanwege de complicatie van deze aandoening kon geen enkele oorzaak worden vastgesteld. Het is duidelijk dat het een heterogene stoornis is die wordt veroorzaakt door de combinatie van verschillende risicofactoren, voornamelijk genetische en omgevingsfactoren.

Sommige omgevingsfactoren die van invloed kunnen zijn, zijn (onder andere): traumatisch hersenletsel, infecties van het centrale zenuwstelsel, prematuriteit, toxische consumptie tijdens de zwangerschap of een laag geboortegewicht. Er wordt aangenomen dat het percentage overervende ADHD 76% is.

De symptomen van Attention-Deficit Hyperactivity Disorder

Momenteel zijn er twee systemen voor internationale classificatie van criteria voor de diagnose van ADHD: de DSM-5 (diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen), de American Psychiatric Association en de CIE (International Classification of Diseases) van de Wereldgezondheidsorganisatie. Gezondheid (WHO).

In dit geval zullen we de diagnostische criteria beschrijven volgens de DSM-5, omdat deze het meest wordt gebruikt door professionals over de hele wereld en ook periodiek wordt beoordeeld op basis van de nieuwste onderzoeken en ontdekkingen.

Bedenk dat ADHD kan optreden door: aandachtstekort, hyperactiviteit en / of impulsiviteit. Daarom scheidt de DSM-5 de diagnose in deze twee aspecten:

Symptomen van Attention Deficit (onoplettendheid)

Zes (of meer) van de volgende symptomen zijn gedurende ten minste 6 maanden gehandhaafd in een mate die niet overeenstemt met het ontwikkelingsniveau en die rechtstreeks van invloed is op sociale en academische / werkactiviteiten:

Vaak wordt onvoldoende aandacht besteed aan details of worden er onzorgvuldige fouten gemaakt in schoolwerk, op het werk of tijdens andere activiteiten.
Hij heeft vaak moeite om de aandacht te houden op recreatieve taken of activiteiten.
Hij lijkt vaak niet te luisteren als hij rechtstreeks met hem wordt gesproken.
Hij volgt de instructies vaak niet en voltooit geen huiswerk, klusjes of werkplekken.
Hij heeft vaak moeite met het organiseren van taken en activiteiten.
Hij vermijdt vaak, houdt niet van, of is niet enthousiast over het initiëren van taken waarvoor een langdurige mentale inspanning vereist is.
Hij verliest vaak dingen die nodig zijn voor taken of activiteiten.
Het wordt vaak gemakkelijk afgeleid door externe stimuli.
Hij vergeet vaak dagelijkse activiteiten.

Symptomen van hyperactiviteit en impulsiviteit

Hij fiddles vaak of pony met zijn handen of voeten of kronkelt op de stoel.
Hij staat vaak op in situaties waarin van hem verwacht wordt dat hij blijft zitten.
Loopt vaak of klimt in situaties waar het niet gepast is.
Hij kan vaak niet spelen of zich stilletjes bezighouden met recreatieve activiteiten.
Hij is vaak "bezig" en doet alsof hij "wordt aangedreven door een motor".
Hij praat vaak overdreven.
Reageert vaak onverwachts of voordat een vraag is beantwoord.
Het is vaak moeilijk voor hem om zijn beurt af te wachten.
Regelmatig onderbreekt of interfereert met anderen.

Naast deze descriptoren voegt de American Psychiatric Association eraan toe dat sommige van de bovenstaande symptomen al vóór de leeftijd van 12 jaar aanwezig moeten zijn, dat de symptomen in ten minste twee verschillende contexten zichtbaar worden (thuis, op school, vrienden, activiteiten, enz.), dat er duidelijk bewijs is dat deze symptomen interfereren met sociaal, academisch of beroepsmatig functioneren en, ten slotte, benadrukken dat deze symptomen niet zouden moeten worden veroorzaakt door een andere aandoening die de situatie van de patiënt beter bepaalt.

Na deze korte definitie van wat ADHD betekent en de criteria die tot de diagnose leiden, raden we aan dat u altijd uw kinderarts raadpleegt en de situatie uitlegt voordat u een beslissing neemt en uw kind een etiket geeft met de term ADHD. Hij kan je als professional in het veld begeleiden. Dit artikel is alleen voor informatieve doeleinden gepubliceerd. Het kan en mag het consult met een psycholoog niet vervangen. Wij adviseren u om uw vertrouwde psycholoog te raadplegen.