Pumarosa: voordelen en eigenschappen

de Pumarosa Het is een vrucht die vaak verward wordt met de namen van roosappel en Pomarrosa, die ook zijn gedoopt met de merkwaardige naam van roze appel (We moeten echter opmerken dat het helemaal niet op een appel lijkt, noch op de vruchten, noch op de boom).

Het is een vrucht die behoort tot de mirte familie, van wie de boom de neiging heeft om een maximale hoogte van 15 meter te bereiken. De bloemen zijn crèmewit (soms ook groenachtig wit), terwijl de vrucht een heldergroene kleur heeft die behoorlijk karakteristiek is.

De vrucht wordt meestal vers gegeten, en hoewel hij een zoete smaak heeft, neigt hij ook naar smaakloos en droog.

Voedingsvoordelen van pumarosa

De pumarosa is een vrucht die opvalt door zijn hoge gehalte aan pectines, vitaminen (vitamine A, B3 en vitamine C), mineralen (voornamelijk calcium en ijzer) en bèta-caroteen. Bovendien is het laag in calorieën en vet, dus het gebruik ervan is niet alleen voldoende in evenwichtige diëten, maar ook laag in vet dat het doel van afvallen nastreeft.

Hier vatten we de voedingsbijdrage van pumarosa samen:

Calorieën: 25 kilocalorieën.
Koolhydraten: 7,90 gr.
Eiwitten: 0,50 gr.
Vet: 0,40 gr.
Mineralen: calcium (10 mg) en ijzer (0,20 mg).
Vitaminen: vitamine A (18 mg), vitamine B3 (0,25 mg) en vitamine C (20 mg).

Eigenschappen van pumarosa

Dankzij het hoge gehalte aan vitamine C is het een vrucht die vooral geschikt is voor de bescherming tegen griep en verkoudheid, en op zijn beurt helpt het om de afweer te vergroten.

In El Salvador is het gebruikelijk om het te consumeren in de behandeling van diabetes dankzij het gunstige effect op de pancreas, zolang het bijvoorbeeld als een dessert voor of na de maaltijd wordt geconsumeerd.

Het is ook geschikt in het geval van overmatig urineren, hoewel het opvalt omdat het ook in staat is de dorst onder controle te houden, waardoor de hydratatie van ons lichaam verbetert.

Zijn schors oefent een braakeffect uit, dus het moet met mate worden geconsumeerd of worden vermeden als we erg gevoelig zijn voor deze eigenschap.

De bladeren vallen op door hun hoge gehalte aan jodium, en daarom is het gebruikelijk om ze te consumeren in een dunner dieet in de vorm van een infusie of tisane.

Afbeelding | Flickr Dit artikel is alleen voor informatieve doeleinden gepubliceerd. Je kunt en mag het consult met een voedingsdeskundige niet vervangen. We adviseren u om uw vertrouwde voedingsdeskundige te raadplegen.