We zijn gescheiden: hoe vertellen we onze zoon?

De liefde is voorbij, we delen niet langer dezelfde interesses, ik kan niet tegen meer aspecten van je persoonlijkheid, ik ben niet gelukkig. Deze en andere redenen zijn verantwoordelijk voor de aankomst in ons leven van echtscheiding of scheiding.

Het is een normaal en gezond proces dat niet gekoppeld mag worden aan het geluksgevoel van onze kinderen. Het is waar dat het geen smaakvol gerecht is voor onze kinderen om te accepteren dat mama en papa niet langer samen zullen zijn, maar het is minder prettig om de situatie erger te maken door het gezin te dwingen.

Tips waarmee je beter kunt scheiden als je kinderen hebt

De beslissing nemen

Naar huis gaan is niet langer aangenaam. Clashes en gevechten worden steeds frequenter en het geduld neemt elke dag af. "We hebben besloten. We zijn gescheiden". Blijkbaar is dit de meest complexe stap, maar als je kinderen hebt, valt er een gewicht op ons: Hoe vertellen we het onze kinderen? Pijn is genoeg en wat we het minst willen is doorgaan met het veroorzaken van lijden ... EN MINDER VOOR ONZE KINDEREN!

Beide partijen willen niet de schuldigen zijn van de situatie die voor en na in het leven van onze kinderen een radicale vorm gaat aannemen en de neiging om de andere partij "de schuld te geven" verleidt ons op een onbewuste manier. We willen geen slechteriken zijn, we willen niet verantwoordelijk zijn voor hun pijn. Het is normaal. Dus, hoe kunnen we ze het nieuws geven?

De gemeenschappelijke geschiedenis

Ten eerste, we moeten ons ervan bewust zijn dat elk lid van het paar de echtscheidingssituatie anders en vanuit subjectief oogpunt leeft. In de tweede plaats, het maakt je zoon niet uit wie de schuldige wasHij houdt van hen op dezelfde manier en het minste wat hij in deze wereld wil is om aan deze situatie een slechte vader of moeder en een goede toe te voegen.

De creatie van de gemeenschappelijke geschiedenis maakt de scheiding niet alleen vriendelijker maar het geeft je zoon dezelfde versie waaruit een compositie van plaats kan worden gemaakt, zonder aan een van de twee ouders te twijfelen en zonder te denken dat een van de twee leugens is . Het is beter om te weten dat mama en papa om verschillende redenen niet meer van elkaar houden dan te denken dat een van de twee ouders de ander heeft verraden. Van deze laatste vorm zal het kind, wanneer hij bij iedereen is, het gevoel hebben dat hij de ander bedriegt.

Wanneer en hoe vertellen we het?

Veel ouders besluiten hun beslissing aan hun kind bekend te maken wanneer het proces al vergevorderd is en zelfs wanneer de ouders niet samenwonen. Deze situatie zorgt ervoor dat het kind tijdens dit proces waarvan we denken dat het "NIET REALISEERT" zijn eigen en mogelijk verkeerde conclusies trekt. Dit feit zorgt alleen maar voor terugtrekking van de ouders en onzekerheid over hun toekomst.

Allereerst, voordat we met onze kinderen praten, is het noodzakelijk om te plannen wat er gezegd gaat worden, hoe het zal worden gezegd en welke vragen moeten worden beantwoord om dezelfde criteria te hebben.

Het ideaal zou zijn om het nieuws op een ontspannen plek te communiceren en tijd en haast te hebben. In het geval dat er meer broers en zussen zijn, raden we aan om het nieuws tegelijkertijd te geven, zodat ze zich gesteund voelen en zich inleven in hun leeftijdsgenoten. Op dat moment kunnen we doorgaan met de volgende stappen:

Pas de taal aan de leeftijd van onze kinderen aan.
Vertel het gemeenschappelijke verhaal samen en blijf er in de loop van de tijd in.
Spreek niet negatief over een van de leden van het paar.
Verduidelijken en onthouden dat wat nooit zal veranderen het gevoel voor hen zal zijn. We houden heel veel van je en we zullen dit blijven doen.
Leg uit wat er gaat gebeuren: verandering van huis, bezoeken, schema's, etc.
Geef een beetje vertering en bevorder de realisatie van vragen die de twijfels van het kind oplossen.

De gevreesde reactie

Zoals we eerder al zeiden, dit is geen gerecht van goede smaak, dus de reactie van onze zoon op de eerste momenten zal niet positief zijn. Afleveringen van angst, schuldgevoel, woede en depressie zullen waarschijnlijk aan het begin van het proces verschijnen bij onze zoon. We benadrukken dat het normaal is, daarom moeten beide ouders bij hem zijn om hem te ondersteunen en hem aan te moedigen om met ons te communiceren.

Altijd de waarheid vertellen, eerlijk zijn, de andere ouder niet de schuld geven en de routines handhaven, is goed voor het proces van acceptatie van deze nieuwe realiteit dat altijd een verandering ten goede moet betekenen voor alle leden van het gezin. Dit artikel is alleen voor informatieve doeleinden gepubliceerd. Het kan en mag het consult met een psycholoog niet vervangen. Wij adviseren u om uw vertrouwde psycholoog te raadplegen.