De prachtige Maya-legende van chocolade
Weet je dat het chocolade, of liever de cacao, komt uit Mexico? Het dateert uit bijna 4000 jaar, er waren zowel historisch als archeologisch bewijsmateriaal voor het jaar 2000 voor Christus, om een eerste klein dorp te vinden in de vallei van Ulua (Honduras) waarin chocolade een centrale rol speelde, met de aanwezigheid van bekers die uitsluitend werden gebruikt bij de bereiding en consumptie van Xocoatl (de originele chocoladedrank).
In feite is de cacaoboom (wetenschappelijk bekend onder de naamTheobroma cacao) groeide op natuurlijke wijze in de verschillende regenwouden in de Orinoco en Amazonas, en begon te groeien in Midden-Amerika.
Kort daarna, in de tijd van de Azteken, werden de cacaobonen als betaalmiddel gebruikt, totdat iemand de zaden verbrijzelde en vermengde met water, en een prachtig en authentiek drankje ontdekte.
Het woord cacao komt van het Azteekse woord "cacahuatl". Voor de Maya's symboliseerde het een lange levensduur, kracht en fysieke kracht, zodat het niet alleen als een afrodisiacumdrank werd gebruikt, maar ook als een stimulerend, ontspannend en herstellend medicijn.
Zij waren het die een brouwsel van bittere en sprankelende smaak begonnen te maken bekend als " chocolha", Gemaakt van cacaozaden en dat ging gepaard met maïs, kruiden of hete peper.
Maar je kunt het verhaal en de oorsprong van chocolade niet vertellen zonder de wonderlijke Maya-legende van chocolade te vergeten. Een legende die onze dagen heeft bereikt en die de geschiedenis van cacao beschrijft.
De legende van chocolade
Quetzalcóatl Hij werd door de Maya's beschouwd als de God van Wijsheid. De legende gaat dat hij op een dag met de Tolteken afdaalde en hen wat geschenken gaf: hij maakte hen bijvoorbeeld eigenaars van bonen, maïs en yucca, waardoor ze de mogelijkheid kregen dat ze nooit voedsel zouden missen.
Dankzij dit konden ze hun uren studeren, geweldige en prachtige beeldhouwers, handwerkslieden en architecten worden. Kort daarna, als een teken van zijn liefde voor de Tolteken, besloot hij om hen een plant te geven die Quetzalcoatl eerder van zijn broers had gestolen.
Hij nam de struik met rode bladeren en plantte die op het veld van tula. Dus vroeg ze Xochiquetzal om haar te versieren met haar bloemen en Tlaloc om haar te voeden met haar regen.
Met het verstrijken van de tijd groeide de struik en begon vrucht te dragen. Dit was hoe hij hem leerde om ze op te pakken, te toosten, te vermalen en te verslaan met water in jicara's. Dit is hoe ze de Chocolade verkregen, een heerlijk magische drank die alleen de edelen, priesters en goden konden genieten.
Maar de mensen begonnen deze rijke drank te consumeren, waardoor de Tolteken werden omgezet in wijze kunstenaars en bouwers, dankzij de stimulerende en herstellende kwaliteiten van chocolade. Dit wekte de afgunst en woede van de goden.
Op een dag vermomde een van de goden zichzelf als koopman en bood Quetzalcoatl een drankje aan, genaamd tlachihuitli, waarmee hij beloofde zijn problemen en verdriet te vergeten. De god werd diep en snel dronken en voelde zoveel oneer en schaamte jegens zijn broers dat hij besloot voorgoed te vertrekken.
Maar bij zijn vertrek, net voor het vertrek, merkte hij dat alle cacaoplanten waren opgedroogd. Het was toen hij de laatste cacaobonen in Neonalco (het huidige Tabasco) gooide, dat ze uiteindelijk onder zijn hand opbloeiden en onze dagen bereikten. topicschocolade
