Welke ziekten teken doorgeven
Velen van ons zien de teken Als onschadelijke insecten, maar ze kunnen zich aan de huid van dieren hechten en zich voeden met hun bloed, kan zelfs bepaalde ziektes overdragen dat als het niet goed wordt behandeld, het gevaarlijke omstandigheden kan worden. Ik bedoel, het is een echte bloedzuiger.
Ze behoren tot dezelfde familie van spinnen en schorpioenen (spinachtigen), en we kunnen twee soorten zeer veel voorkomende teken noemen: hond teek, ook bekend als canine tick, en de herten tik, ook wel zwartbenige teek genoemd.
De hondentik is precies een van de meest voorkomende, die tot 1,3 centimeter kan reiken. In feite is het waarschijnlijk dat als je een hond hebt, je al enkele van deze kleine insecten in hun vacht hebt gezien.
Hoewel, de hertenvink kan de grootte van een speldenknop of de geschatte grootte van een sesamzaad bereiken. Het onderscheidt zich door zijn oorsprong in de Verenigde Staten, waar het zich uitstrekt over het hele oostelijke en centrale deel van het land, vooral in gebieden waar herten en knaagdieren voorkomen. Aan de andere kant kan het zogenaamde westelijke tekenhert zich ten westen van de Rocky Mountains bevinden.
We kunnen beide soorten teken gemakkelijk van elkaar onderscheiden, omdat de hertentak een roodachtig lichaam op de rug en vlekken op de rug heeft. De hondentik is echter meestal roodachtig bruin.
Wat zijn de ziekten die kunnen worden overgedragen door een tekenbeet?
Ziekte van Lyme
Pas halverwege de jaren zeventig werden teken en vooral de hertenteken bekend, omdat wetenschappers ontdekten dat de oorzaak van een uitbraak van gevallen van juveniele artritis precies een infectie was die door teken werd veroorzaakt.
Dat wil zeggen, dat werd ontdekt de teek is de hoofdzender en drager van de ziekte van Lyme, een slopende infectie die, hoewel zelden dodelijk, wanneer het niet adequaat wordt behandeld met antibiotica, mensen die hieraan lijden artritis, hartkloppingen, aangezichtsverlamming, neurologische aandoeningen en intense hoofdpijn kunnen ontwikkelen.
Het produceert niet altijd een uitslag in de vorm van een doelwit dat zich vanaf de plaats waar de beet heeft plaatsgevonden langzaam verspreidt. Wanneer dit teken niet precies verschijnt, is de diagnose moeilijker.
Juist, zijn diagnose is in het begin vaak gecompliceerd, vooral omdat zijn eerste symptomen behoorlijk lijken op die die optreden bij griep, en daarom is de diagnose niet correct gesteld.
tularemia
Het is een bacteriële infectie veroorzaakt door de bacterie Francisella tularensis, in staat zijn om niet alleen door de beet van een teek te worden gecontracteerd, maar ook door de beet van een mug of een geïnfecteerde borriquera-vlieg.
De symptomen treden meestal op tussen 3 tot 5 dagen na de blootstelling of bijten en ze beginnen plotseling en kunnen enkele weken duren nadat de symptomen zijn begonnen.
Onder de symptomen die het veroorzaakt, kunnen we rillingen, koorts, oogirritatie, hoofdpijn, spierpijn, gewrichtsstijfheid, ademhalingsproblemen, gewichtsverlies, zweten en een rode vlek op de huid die groeit om een zere.
Rocky Mountain Spotted Fever
Het is een infectie veroorzaakt door de bacteriën Rickettsia rickettssi, die voornamelijk wordt overgedragen door tekenbeten.
De symptomen verschijnen tussen 2 tot 14 dagen na de beet en omvatten gewoonlijk koorts, koude rillingen, hoofdpijn, spierpijn, verwardheid en uitslag. Bovendien kunnen diarree, gebrek aan eetlust, misselijkheid, braken, gevoeligheid voor licht en dorst ook voorkomen.
Colorado teekoorts
Het is een van de infecties die door de tekenbeet worden overgedragen. Deze keer is het een virale infectie overgebracht door de beet van een gebelde bosvink Dermacentor andersoni, en presenteer vooral in de Rocky Mountains.
Het verschijnt meestal tussen de maanden maart en september en de symptomen beginnen 3 tot 6 dagen na de tekenbeet.
Het belangrijkste symptoom is koorts, die de bijzonderheid vertoont om 3 dagen onophoudelijk te verschijnen, te verdwijnen en vervolgens 1 tot 3 dagen later weer verschijnt.
Het bevat ook andere symptomen, zoals spierzwakte en pijn, hoofdpijn die wordt gevoeld achter de ogen, huiduitslag, gevoeligheid voor licht, misselijkheid, braken, zweten en pijn in de huid.
